HOOGSTRATEN V.V. – 85 JAAR JONG
1936 * 18 MAART * 2021
*****
WAT VOORAFGING
Zoals op zovele plaatsen overal te lande werden ook in het Kempische Hoogstraten in de periode van de Eerste Wereldoorlog de eerste voetbalclubs opgericht. Voor velen was voetbal een welgekomen ontspanning om even te ontsnappen aan het dagelijkse oorlogsgeweld.
In 1916 werd in Hoogstraten gestart met de allereerste voetbalclub, de HOOGSTRAATSE VOETBALBOND, onder impuls van een uitgeweken West-Vlaming, landmeter Raymond Daenens, die zich in Hoogstraten gevestigd had. Met een voetbalploeg beginnen, allemaal goed en wel, maar nu nog ploegen vinden om tegen te kunnen sjotten. Er werd een oproep gelanceerd om nog ploegen op te richten en die ging niet in dovemans-oren…
Zo werden na korte tijd nog twee ploegen in Hoogstraten opgericht: ONDER ONS ontstond in de schoot van de handboogmaatschappij en muziekvereniging ‘Den Bond’ en op het Boereneind stond de wieg van VERMAAK NA ARBEID, waarin vooral de boeren zich goed thuis voelden.
En toen waren er voetbalploegen; er waren wedstrijden; er was een gezonde rivaliteit; er was de kommer en de kwel, eigen aan het voetbal; er was het sportief genot en het plezier na de matchen… Helaas, dat bleef niet duren. Het enthousiasme ebde in de loop der jaren weg en rond 1925-1926 brandde het voetbalvlammeke in Hoogstraten op een heel laag pitteke.
Gelukkig waren er in de plaatselijke gemeenschap toch nog een paar sportief gedreven zielen die de wekelijkse sfeer rond het veld misten, en dat leidde in 1927 tot de oprichting van HOOGSTRATEN FOOTBALL CLUB, aangesloten bij de K.B.V.B. (stamnummer 978). Het vlammeke wakkerde aan en in navolging van H.F.C. werd op het Boereneind het vergane VERMAAK NA ARBEID van onder het stof gehaald en weer opgericht. Ook V.N.A. sloot zich aan bij de K.B.V.B. (stamnummer 1168). Helaas voor het voetbal in Hoogstraten, de geschiedenis herhaalde zich… Begin jaren ’30 stopte V.N.A. zijn activiteiten en ook H.F.C. volgde… Treurnis alom… geen voetbal meer in Hoogstraten in 1935.
DE OPRICHTING VAN H.V.V.
*****
Hoogstraten zonder voetbal, dat is als een café zonder bier, moeten de boeren gedacht hebben toen ze begin 1935 de eerste verkennende gesprekken opstartten voor de oprichting van een nieuwe club. De ideeën kregen vorm op oudejaarsavond 1935. De eerste zondagen van januari 1936 volgden druk bijgewoonde vergaderingen, die leidden tot de oprichting van HOOGSTRATEN VOETBALVERENIGING. De nieuwe voetbalclub, die vroegere V.N.A.-leden en H.F.C.-leden verenigde, werd officieel op 18 maart 1936 met de aansluiting bij de K.B.V.B. (stamnummer 2366).
Omdat H.V.V. midden in de lopende competitie 1935-1936 was opgericht, werd de eerste maanden vooral ritme opgedaan in vriendschappelijke wedstrijden tegen iedereen die wou. Ondertussen meldden zich geregeld nieuwe spelers bij jong H.V.V.
Voor bestuur, spelers en supporters was het aftellen naar het seizoen 1936-1937, naar het officiële competitiedebuut van H.V.V. in derde provinciale. Hoewel de clubkleuren rood en wit waren, maakte de ploeg zijn debuut in blauw en wit. Het bestuur van H.V.V. had namelijk de voetbaluitrusting opgekocht van het verdwenen ‘Wortelina’ uit het naburige Wortel. De elf van H.V.V. stonden te blinken van trots op 6 september 1936 toen zij aan hun eerste wedstrijd begonnen op het veld van Brecht. Ondanks de zware 7-1-nederlaag lieten de Hoogstraatse jongens zich nadien niet doen. Ze pasten zich snel aan, behaalden nog 9 overwinningen en eindigden in de buik van de eindrangschikking. De kennismaking met derde provinciale was meer dan geslaagd en zoet smaakte de revanche als ze Brecht in de terugwedstrijd klopten met 2-1…
Bij de oprichting van H.V.V. in 1936 liet ‘Kempenzoon’ griffier Hubert Hermans een artikel verschijnen in de lokale ‘Gazet van Hoogstraten’ : “De wagen is aan ’t bollen en is niet meer te stoppen. H.V.V. moet en zal hoger. Dit weze de leuze van elk sportief inwoner die iets voelt voor zijne club, de voetbalclub zijner schone gemeente.” Profetische woorden of niet, maar Hoogstraten V.V. speelde in het seizoen ’37-’38 kampioen door de grote favoriet Racing Turnhout naar de tweede plaats te verwijzen. H.V.V. was in de reguliere competitie op de eerste plaats geëindigd met 2 punten voorsprong, maar Turnhout kreeg er, na een klacht tegen Meerle, 2 punten bij, waardoor H.V.V. en Racing gelijk eindigden. Testwedstrijden moesten uitsluitsel brengen; H.V.V. toonde zich met een zwaar bevochten 5-3-overwinning en een gelijkspel de beste… en de terechte kampioen.
Van 1938-1939 onthouden we vooral het moeilijke debuut van H.V.V. in tweede provinciale (tweede gewestelijke), de eerste derby’s tegen Zwarte Leeuw en de barragewedstrijden – toen al – voor het behoud tegen Maccabi. H.V.V. verloor tweemaal met duidelijke cijfers en mocht zich opmaken voor derde provinciale.
Wereldoorlog II strooide roet in de organisatie van de voetbalcompetities. In 1939-1940 werd teruggeschakeld naar een noodcompetitie met ploegen uit tweede en derde provinciale en reserveploegen…, van stijgen en/of dalen was geen sprake. Door het oorlogsgeweld vond ook in 1940-1941 geen officiële competitie plaats. Pas vanaf ’41-’42 werd het competitievoetbal weer normaler. H.V.V. behaalde een mooie 5de plaats in de tweede afdeling/provinciale, maar werd door een herindeling van de reeksen teruggezet naar de derde afdeling.
In het seizoen ’42-’43 werkte H.V.V. een prachtig kampioenschap af en behield tot de laatste speeldag uitzicht op de titel. De laatste wedstrijd, thuis, was… tegen leider Flandria. Voor naar schatting 2000 toeschouwers speelde rood-wit een fantastische wedstrijd, het won met 3-2, speelde haasje-over met Flandria en pakte voor een massa fans – uitzinnig-van-vreugde – de titel; de tweede trofee in zijn bestaan.
Maar… alweer moest het competitievoetbal wijken voor het oorlogsgeweld. Terwijl in het nieuwe seizoen ’43-’44 een noodcompetitie liep, vond het seizoen ’44-’45 helemaal niet plaats. De terugtrekkende Duitse bezetters bestookten België toen voortdurend met V1- en V2-bommen, die voor veel schade en leed zorgden. Pas nadat het oorlogspuin geruimd was, konden het normale leven en het voetbal zich weer op gang trekken.
In 1945 maakte Hoogstraten V.V. zijn opwachting in tweede provinciale en de ploeg behaalde een zeer bevredigende 7de plaats. Seizoen ’46-’47 vroeg om bevestiging. H.V.V. loste de verwachtingen helemaal in en eindigde in de top-3 na kampioen Waaslandia en runner-up Wuustwezel. H.V.V. had duidelijk z’n visitekaartje afgegeven …
Tijdens de competitie 1947-1948 bevestigde H.V.V. al het goede van de voorbije seizoenen. Rood-wit nestelde zich in de kop van de rangschikking en liet er zich niet meer wegdrummen. Heel beslissend in het titeldebat was de uitwedstrijd bij titelconcurrent S.V. Mol. H.V.V. won de wedstrijd met 0-1… een doelpunt in de 90ste minuut!!! De ploeg zette meteen een heel grote stap richting titel, en die zou haar niet meer ontsnappen. Voor het eerst in zijn bestaan zou de club aantreden in eerste provinciale!
Tijdens het seizoen 1948-1949 maakte H.V.V. zijn historisch debuut in eerste provinciale op een nieuwe locatie, de Thijsakker, en die zou 55 jaar lang de thuishaven van de Kempische club blijven. De allereerste wedstrijd in het nieuwe stadion, dat in de jaren nadien een aantal mooie verbouwingen zou krijgen, was tegen – toekomstig – kampioen Rupel. H.V.V. deed het niet slecht, maar net niet goed genoeg en eindigde zo in de degradatiezone. Na één seizoen zakte de ploeg terug naar tweede provinciale.
